Kreacjonizm

Kreacjonizm

Kreacjonizm

Z pomiędzy nowych autorów, którzy po Spencerze i Darwinie uczynili poprawę rasy głównym punktem społeczno-fizjologicznego zainteresowania, wymienić należy Haycrafta, Wallace’a i Ploetza. Haycraft w swej zajmującej książce o „Doborze naturalnym i poprawie rasy“ zwracał uwagę na obowiązki rodzicielskie. Domaga się on najprzód, by włóczęgów i przestępców usuwać od obcowania z ubogimi niewinnymi. „Społeczeństwo powinno ich uważać za klasę beznadziejnie straconą, dla której nie ma miejsca wśród ludzi pracujących, która powinna być pilnowaną i utrzymywaną, lecz już przez samo współczucie dla potomstwa nie powinno jej być wolno się mnożyć”. Powtóre tak samo jak Darwin żąda, by jak najszerzej rozpowszechniać znajomość praw rozwoju i doboru. Spodziewa się on, że w ten sposób zbudzi się w opinii publicznej silna niechęć do małżeństw między widocznie słabowitymi jednostkami; sądzi nawet, że w końcu dojdzie się do prostego zakazu takich małżeństw 2). Na podstawie rozsądnego doboru rodziców przyszłych pokoleń nie będziemy potrzebowali obawiać się o pielęgnowanie, jakiego dostarczy jednostkom współczesna kultura i higiena.