Teoria ewolucji

Właściwym źródłem postępu jest życie drzemiące w istotach a budzące się pod wpływem podniet zewnętrznych. Istoty żyjące oddziaływają wzajemnie na siebie nie przez walkę i współzawodnictwo lecz przez miłość. Miłość jest podstawą spójni między różnymi cząstkami naszej duszy; jest najpotężniejszym i najrozleglejszym związkiem między wszystkimi duszami składającymi społeczeństwo. A jakże my, ludzie, nazywamy dążenie duszy do rozwinięcia i objawienia sił, uczuć, myśli i obrazów tkwiących na jej głębiach? Tę dążność nazywamy miłością, miłością ideału, miłością wolności duchowej. Ludwik Buchner, myśliciel tak radykalny zresztą tam, gdzie chodzi o zwalczanie księży i teologów, w kwestiach społecznej polityki staje się wobec kapitalistów i władców znacznie łagodniejszym i pokorniejszym. Buchner widzi panowanie walki o byt w całym organicznym świecie nie wyłączając ludzkiego. Jednakże człowiek ucywilizowany wyrósł już z pierwotnej surowej formy tej walki, tj. walki wszystkich przeciw wszystkim dzięki porządkom państwowo-społecznym i stworzył mnóstwo instytucji mających na celu uchronić jednostkę przynajmniej od najzgubniejszych następstw tej walki, udzielić słabszemu opieki przeciw silnym oraz przeciw ujemnym czynnikom przyrody.