Darwinistyczni zwolennicy społecznej demokracji cz. 16

Jak według Darwina przymioty i właściwości istot żyjących zależą od ich przystosowania się do warunków naturalnych, tak właściwości człowieka zależą od warunków egzystencji materialnej, a zatem od stosunków ekonomicznych i społecznych. Stąd wnosi Bebel, że przez naprawę stosunków udoskonalimy również i człowieka. Konsekwentne zastosowania praw przyrody znanych pod nazwą darwinizmu do istoty ludzkiej, o tyle wytworzyć mogą nowych ludzi, o ile nastąpi zmiana stosunków społecznych, którą wedle nauk Marksa – tylko demokracja społeczna sprowadzić może. „Darwinowskie prawo walki o byt, które w tym się streszcza, że zawsze istoty wyższą obdarzone organizacją i silniejsze wypierają i niszczą niższe i słabsze od siebie, u ludzkości doprowadza do konkluzji, że wszystkie istoty ludzkie tyją w równic pomyślnych warunkach istnienia“. W przeciwieństwie do swych oponentów Bebel widzi w darwinizmie na wskroś demokratyczną naukę. Darwiniści tylko mechanicznie swe nauki do ludzkości stosują.